En hoe kunnen we onze kinderen hierin begeleiden?
In de eerste 7 jaar van ons leven wordt de basis gelegd voor de manier waarop we in het leven staan. Hoe we omgaan met situaties en welke overtuigingen we er op na houden. Omdat kinderen deze jaren volledig in delta en theta niveau leven qua hersenactiviteit, wordt alles wat er gebeurt gelijk opgeslagen in het onderbewustzijn. Het interessante is, dat de meesten juist van deze eerste 7 jaar weinig kunnen herinneren, omdat je cognitie / geheugen nog niet optimaal ontwikkeld was. In jouw lichaam is echter alles opgeslagen. Hoe meer je in verbinding komt met je lichaam, hoe beter je ook kan afstemmen op wat het je vertelt. Als jij een beslissing moet maken en je hoofd zegt dat het goed is, maar je ergens in je onderbuik voelt dat het niet goed is, wat volg je dan? Jouw lichaam heeft zoveel wijsheid in zich!
Kinderen kunnen ons dit goed leren. Een voorbeeld: op het moment dat een kind de energie van een persoon niet prettig aan vindt voelen, zal hij/zij in deze situatie geen verbinding willen maken met de persoon. Het kind houdt afstand en je ziet aan zijn lichaamstaal dat het eigenlijk weg wil gaan van deze persoon. Wat wij als volwassenen vaak doen is zeggen dat het niet beleefd is en ze niet zo raar of gek moeten doen. Zo leren we ze onbewust dat ze niet op hun lichaam kunnen vertrouwen, maar op wat het ratio zegt. Maar wat als we echt even bewust aandacht zouden geven aan wat ze precies voelen?
Als je kinderen vraagt wat ze voelen, waar ze het voelen en wat hun “buikje” zegt, zal je je verbazen wat ze voelen en weten. Juist deze intuïtie en vertrouwen op dit gevoel, is wat we nodig hebben in de wereld! Op het moment dat we al onze “opgelegde” verplichtingen en onbewuste patronen loslaten, leven we vanuit ons hart en vanuit ons gevoel. En dan weet je precies wat je moet doen en wat goed is voor jou.
Wat hierbij kan helpen is om tijdens (of na) een situatie of emotie die je kind ervaart, te vragen wat ze bij hierbij voelen. Ben (of was) je boos, verdrietig, bang, gefrustreerd, onzeker, enthousiast, blij? En waar voel je dat? Wijs maar aan in je lichaam. Voelt het groot, klein, hard, zacht. Heeft het een kleur? Zo kun je kinderen bewust maken van wat ze voelen en wat hun lichaam hun vertelt én ze hierop leren vertrouwen. Als dit de basis is, creëer je een zelfbewust volwassene die vanuit zijn gevoel en intuïtie leeft en kan vertrouwen op zichzelf. Is dat niet wat we onze kinderen allemaal gunnen?